czarne życie

...w odcieniu szarości.
w piątek byłam na targach książki bardzo lubię to coroczne wydarzenie, nigdy nie mogę stamtąd wyjść a już na pewno nie z pustymi rękami. lista leżała przygotowana od miesiąca, ale jak zwykle kupiłam trochę nadprogramowo :) były ze mną dwie babcie, więc dostały do ręki listę życzeń i dzięki temu nasza biblioteka poszerzyła swoje zasoby o kilkanaście dobrych pozycji, ach! :)

ene due rabe i czarne życie w moich rękach.
szukałam książki o śmierci. bo ostatnio jakoś ten temat ciągle się u nas przewija na dodatek w zeszłym tygodniu musiałam jechać na pogrzeb i lawina pytań posypała się na mnie. najbardziej zaskoczyła mnie młodsza siostra pytaniem zadanym dzień po ceremonii na której notabene nie była. punkt 5:30: mamo? a czy ta Pani była w pudełku?

nie wymiguję się nigdy z odpowiedzi. nie wiem czy jednak w tym wypadku nie zabrakło mi "fantazji" i może dlatego kiedy zatrzymałam się przy pierwszym stoisku i wpadło mi w ręce "czarne życie" od razu wiedziałam, że chcę ją dla sióstr. moja mama skrzywiła się lekko, coś po marudziła, że TAKĄ książkę dla dzieci wybrałam ale nie żałuję. napisana w dość zabawny sposób wyjaśnia istotę całego zajścia. może nie do końca jest w moim guście, ale myślę, że warto mieć ją w domu, by czasem o tym pogadać niekoniecznie na czarno.

cdn